پلی آلومینیوم کلراید

پلی آلومینیوم کلراید :

پلی آلومینیوم (poly aluminium chloride) کلراید یکی از نمک های آلومینیوم می باشد که به عنوان عامل منعقد کننده در صنایع تصفیه آبهای آشامیدنی ‏و یا فاضلاب های شهری و صنعتی برای جداسازی نا خالصی های موجود در آب به کار گیری می شود.

پلی آلومینیوم ‏کلراید‏ به عنوان مواد اصلی ضد تعریق در تولید انواع دئودورانت استفاده می شود و همچنین در صنایع ‏غذایی و تولید کاغذ نیز از آن به کار گیری می شود اما استفاده اصلی آن ‎در صنایع تصفیه آب آشامیدنی و فاضلاب و ‏پساب شهری و صنعتی است. فرمول شیمیایی پلی آلومینیوم کلراید ‎[Al2(OH)n Cl6-n. YH2O]z می باشد و از واکنش هیدروکسید آلومینیوم و اسید کلریدریک به وجود می آید و با اسم پودر پک (PAC) و یا آلومینیوم کلراید هیدراته معروف است.

در آب های سطحی همواره انواع مختلفی از مواد معلق و کلوئیدی موجود است که موجب کدورت و تا حدودی رنگ آب می گردد. برای از بین بردن آنها باید از مواد ‏منعقد کننده به کار گیری کرد، که پلی آلومینیوم کلراید(پک) در عمل انعقاد جایگاه ویژه ای دارد.

متداول ترین منعقد کننده های ‏ اولیه  جهت تصفیه آب و از بین بردن کدورت سولفات آلومینیوم و کلروفریک بودند، ولی امروزه PAC به صورت وسیع به عنوان جایگزین برای دو منعقد کننده قدیمی به کار گیری می شود. پلی آلومینیوم کلراید به دو صورت جامد و مایع توزیع می شود. پلی آلومینیوم کلراید جامد به صورت پودر یا کریستال بوده و رنگ ‏آن از سفید شیری تا زرد پررنگ در گرید های مختلف است‎.

جایگزینی‎ PAC ‎بجای آلومینیوم سولفات به عنوان کواگولانت‎(Primary Coagulant)‎ در تصفیه آب آشامیدنی و پساب ها از لحاظ ‏اقتصادی و تکنیکی ‏نیز کاملا مناسب تر است. به دلیل عدم شناخت کافی از‎ پلی آلومینیوم کلراید ‎و امتیازهای آن، کاربرد از آن ‎در خارج از ‏کشورهای توسعه یافته گسترده نشده و همچنان کاربرد از آلومینیوم سولفات و کلرورفریک همراه آهک مرسوم می باشد‎. در حال حاضر پلی آلومینیوم کلراید (پَک) در کشورهایی مانند آمریکا، چین، ایتالیا، کانادا، ‏فرانسه و انگلستان به یکی از رایج ترین منعقد کننده های کاربردی در صنعت تصفیه آب و فاضلاب مبدل شده است، همچنین در ایران نیز خیلی از صنایع این مواد را به عنوان ‏جایگزین منعقد کننده های قدیمی به کار گیری می کنند.

در منعقد کننده های قدیمی روش عملکرد، ناپایدار سازی بود که از راه فشردگی لایه های مضاعف الکتریکی در اطراف ذره کلوئیدی پدید می آمد ولی در پلی آلومینیوم کلراید فرآیند ناپایدار سازی از راه جذب در سطح ذره کلوئیدی و تشکیل پل های اتصالی ذره پلیمر ذره، انجام می گیرد. این روش باعث بالا رفتن سرعت ناپایدار سازی ذره ای شده و در نتیجه رشد سریعتر ذره ها را به همراه دارد و نهایتا باعث بهبود جداسازی می گردد.

پلی آلومینیوم کلراید فواید زیادی در بهسازی آب دارد ک تعدادی از آنها عبارتند از:

    موجب بالا رفتن قدرت در از بین بردن کدورت آب می شود و کیفیت آب را بطور چشمگیری بهبود می دهد.

    موجب پایین آمدن بقایای آلومینیوم در آب تصفیه شده می گردد.

    به میزان 30 الی 60 درصد نسبت به آلومینیوم سولفات مصرف  ماده را پایین می آورد

    موجب به وجود آمدن فلاک های بزرگتر و پایدار تر می گردد که پایین آمدن زمان ته نشینی نا خالصی ها را به دنبال دارد.

    موجب پایین آمدن حدود 30 درصدی لجن  در انتها می گردد و در نتیجه هزینه لجن زدائی را پایین می آوردآ.

    موجب پایین آمدن کمتر مقدار PH آب نسبت به دیگر منعقد کننده ها می گردد.